Niemieckie prawo pracy jest bardzo złożoną materią. Jego cechą charakterystyczną jest to, że nie jest skodyfikowane w jednym kodeksie, np. kodeksie pracy. Niemieckie prawo pracy to zbiór wielu kodeksów.
Oto wykaz najważniejszych ustaw, które regulują w Niemczech prawo pracy:
- Ustawa Zasadnicza Republiki Federalnej Niemiec (GG) – w szczególności: Art. 9 ustęp 3
- ustawa obywatelska (BGB) – w szczególności §§ 611 ff. BGB
- ustawa o delegowaniu pracowników (AEntG)
- ustawa o ochronie okresów wypowiedzenia (KSchG)
- ustawa o umowach taryfowych (TVG)
- ustawa o prawie do współdecydowania (udział pracowników w radzie nadzorczej)
- ustawa o pracy w niepełnym wymiarze godzin przez osoby starsze (AltTZG)
- ustawa o pracy w niepełnym wymiarze godzin oraz na czas określony (TzBfG)
- ustawa o ciągłości wypłaty zarobków (EntgFG)
- krajowa ustawa o urlopach (BUrlG)
- ustawa o czasie pracy (ArbZG)
- ustawa o oddelegowywaniu pracowników (AÜG)
- ustawa o ochronie matek (MuSchG)
- ustawa o udokumentowaniu (NachwG)
- ustawa o ochronie miejsc pracy (ArbPlSchG)
- ustawa o ochronie pracy młodocianych (JArbSchG)
- ustawa o kształceniu zawodowym (BBiG)
- ustawa o ochronie pracy (ArbSchG)
- ustawa o miejscu pracy (ArbStättV)
- dziewiąta księga prawa socjalnego (SGB IX)
- ogólna ustawa o równouprawnieniu (AGG)